Leczenie kanałowe

Leczenie endodontyczne, czyli kanałowe, wykonuje się w przypadku infekcji i chorób miazgi oraz tkanek okołowierzchołkowych korzenia zęba. Ich przyczyną jest nieleczona lub nieprawidłowo leczona próchnica, która atakuje coraz głębsze tkanki zęba. Początkowo cierpi na tym jedynie szkliwo, w którym powstają ubytki próchnicowe. Bez wdrożenia leczenia próchnica rozprzestrzenia się w głąb tkanki zęba i swoim zasięgiem obejmuje zębinę. Dopóki choroba ogranicza się do zewnętrznej (szkliwo) i środkowej (zębina) warstwy, wystarczy standardowe leczenie zachowawcze, aby jej zaradzić. Inaczej wygląda sprawa, jeżeli uszkodzeniu ulegnie miazga – najbardziej wewnętrzna, jednocześnie unerwiona i unaczyniona tkanka. W takiej sytuacji leczenie kanałowe jest jedynym sposobem na uratowanie zęba – jego alternatywą jest usunięcie.

Leczenie kanałowe może być też konieczne, kiedy w wyniku urazu w obrębie twarzy któryś z zębów obumrze lub złamie się bardzo blisko linii dziąsła.

Leczenie endodontyczne polega na zlikwidowaniu źródła infekcji i usunięciu zapalnej lub obumarłej miazgi z systemu kanałowego zęba. Leczenie kanałowe przeprowadza się w oparciu o zdjęcie RTG. Pozwala ono lekarzowi poznać budowę anatomiczną zęba, ze szczególnym uwzględnieniem kanałów, oraz szczegółowo zaplanować zabieg w taki sposób, by zapewnić jak największą jego skuteczność.

Sam zabieg rozpoczyna się od oczyszczenia zęba z próchnicy w znieczuleniu miejscowym. Następnie lekarz otwiera komorę, aby usunąć znajdującą się w środku miazgę. Odsłania kanały zębowe, oczyszcza je dokładnie i poszerza oraz poddaje dezynfekcji płynami posiadającymi właściwości przeciwbakteryjne. Kanały są opracowywane w odpowiedni sposób dzięki zastosowaniu endometru – urządzenia, które służy do pomiaru długości kanału.

Następnie dentysta osusza kanały i komorę i przechodzi do wypełniania ich na ciepło specjalnym materiałem – ciekłą gutaperką, która jest substancją naturalnego pochodzenia. Jest materiałem biozgodnym, dobrze tolerowanym przez organizm. Nie podrażnia tkanek okołowierzchołkowych. Ma też właściwości przeciwbakteryjne. Jej zaletą jest też to, że nie przebarwia zębów, jest stabilna pod względem objętościowym i nie rozpuszcza się pod wpływem płynów tkankowych takich jak ślina. Poza tym daje ona kontrast na zdjęciu, co pozwala lekarzowi ocenić skuteczność przeprowadzonego leczenia. Na koniec wykonuje się zdjęcie RTG, aby uzyskać pewność, że wszystkie kanały zostały wypełnione na odpowiednią długość.

Często wykonujemy też “małe RTG” śródzabiegowo – po opracowaniu kanałów, a przed ich ostatecznym wypełnieniem, żeby upewnić się, że wyznaczona długość kanału i dobrany ćwiek materiału wypełniającego są idealnie dopasowane.

Ostatnim etapem zabiegu jest rekonstrukcja naruszonej korony zęba. W zależności od zakresu zniszczenia tkanek proponujemy Pacjentom różne możliwości odbudowy, które zapewnią trwałość i jak najdłuższe utrzymanie zęba w jamie ustnej.